Światowy Dzień Osób z Niepełnosprawnościami, obchodzony 3 grudnia, to szczególny moment, by spojrzeć na różnorodność doświadczeń osób mierzących się z różnymi barierami w codziennym życiu.

 

Niepełnosprawność może być zarówno widoczna, jak i ukryta – każda z tych form niesie inne wyzwania i wymaga od społeczeństwa większej wrażliwości.

 

Niewidoczne niepełnosprawności: przykład Zespołu Delecji 22q11

 

Zespół Delecji 22q11, nazywany także zespołem DiGeorge’a, to rzadkie zaburzenie genetyczne, które często pozostaje niewidoczne na pierwszy rzut oka. Jego objawy mogą być bardzo różnorodne: od problemów z układem odpornościowym i sercem, przez trudności w nauce, aż po zaburzenia lękowe i depresję. Choć osoba z Zespołem 22q11 może wyglądać „zdrowo”, codziennie mierzy się z wyzwaniami, które znacząco wpływają na jej życie.

 

Niepełnosprawność widoczna a ukryta: różne potrzeby, podobne wyzwania

 

Osoby z widocznymi niepełnosprawnościami, np. poruszające się na wózku, często spotykają się z reakcjami otoczenia, które – choć czasem nieporadne – świadczą o rozpoznaniu ich potrzeb. Z kolei osoby z ukrytymi niepełnosprawnościami, jak Zespół 22q11 czy inne zaburzenia, mogą być niezrozumiane lub bagatelizowane. Ich trudności bywają postrzegane jako „lenistwo” albo „przesada”, co potęguje poczucie izolacji.

 

Jak możemy wspierać?

 

Obchody tego dnia przypominają o znaczeniu empatii i świadomości. Zrozumienie, że niepełnosprawność przybiera różne formy, pomaga tworzyć społeczeństwo, w którym każdy ma szansę na pełne uczestnictwo w życiu. Kluczowe jest wsparcie w diagnozie rzadkich chorób, takich jak Zespół Delecji 22q11, a także edukacja społeczna na temat ukrytych niepełnosprawności.

Światowy Dzień Osób z Niepełnosprawnościami to okazja, by spojrzeć głębiej, poza to, co widoczne.

 

Pamiętajmy, że każda osoba – niezależnie od rodzaju swojej niepełnosprawności – zasługuje na zrozumienie, szacunek i równe szanse.

 

Budowanie świadomości i wrażliwości

 

Światowy Dzień Osób z Niepełnosprawnościami to przypomnienie, że warto wyzbyć się ocen i stereotypów.

 

Nie każda niepełnosprawność jest oczywista, ale każda wymaga zrozumienia i szacunku. Wspierajmy inicjatywy, które pomagają w diagnozowaniu i leczeniu takich schorzeń jak Zespół Delecji 22q11 oraz tworzą przestrzeń dla edukacji społeczeństwa.

 

Niezależnie od formy niepełnosprawności – widocznej czy ukrytej – kluczowa jest otwartość na drugiego człowieka i dostrzeganie w nim jego wyjątkowości. Dzięki temu świat staje się bardziej dostępny dla każdego.