Dzieci z zespołem delecji 22q11.2 (znanym także jako zespół DiGeorge’a) mogą napotkać wiele wyzwań w środowisku szkolnym. Te wyzwania mogą dotyczyć różnych aspektów życia szkolnego, od nauki i funkcjonowania społecznego, po problemy zdrowotne i emocjonalne. Oto główne obszary, w których mogą pojawić się trudności:

1. Trudności poznawcze i edukacyjne

Zaburzenia uwagi: Dzieci z zespołem 22q11.2 często mają problemy z koncentracją i uwagą, co utrudnia im skupienie się na lekcjach i wykonywanie zadań.

Opóźnienia w nauce: Mogą występować opóźnienia w rozwoju mowy, języka, oraz trudności w nauce czytania i pisania. Matematyka, zwłaszcza myślenie abstrakcyjne, może być szczególnie trudna.

Problemy z pamięcią roboczą: Dzieci mogą mieć trudności z zapamiętywaniem informacji, szczególnie w kontekście nauki, co wpływa na ich zdolność do przyswajania nowych wiadomości i ich wykorzystania w praktyce.

Zaburzenia przetwarzania sensorycznego: Dzieci mogą mieć trudności z przetwarzaniem bodźców sensorycznych, co wpływa na ich zdolność do reagowania na środowisko szkolne i naukę.

2. Trudności społeczne

Zaburzenia interakcji społecznych: Dzieci z zespołem 22q11.2 mogą mieć trudności z nawiązywaniem i utrzymywaniem relacji rówieśniczych, co może prowadzić do izolacji społecznej i trudności w integrowaniu się z grupą.

Niski poziom umiejętności społecznych: Trudności w rozumieniu norm społecznych, empatii oraz interpretowaniu sygnałów niewerbalnych mogą prowadzić do nieporozumień z rówieśnikami.

Wysoki poziom lęku: Dzieci z zespołem 22q11.2 są często narażone na podwyższony poziom lęku, co może dodatkowo utrudniać nawiązywanie relacji i adaptację w szkole.

3. Problemy emocjonalne i zdrowotne

Zaburzenia emocjonalne: Dzieci mogą doświadczać depresji, lęków, oraz problemów z regulacją emocji. Te trudności emocjonalne mogą wpływać na ich funkcjonowanie w szkole, prowadząc do absencji, trudności w nauce oraz problemów z zachowaniem.

Problemy zdrowotne: Wady serca, problemy z układem odpornościowym oraz inne problemy zdrowotne mogą powodować częste absencje oraz ograniczać uczestnictwo w zajęciach wychowania fizycznego i innych aktywnościach szkolnych.

Zmęczenie i niska wytrzymałość: Z powodu problemów zdrowotnych, dzieci mogą szybciej się męczyć, co wpływa na ich zdolność do uczestniczenia w pełnym dniu szkolnym.

4. Problemy z adaptacją i organizacją

Trudności z przystosowaniem się do rutyny szkolnej: Dzieci z zespołem 22q11.2 mogą mieć trudności z przystosowaniem się do wymagań i rutyny szkolnej, takich jak przestrzeganie harmonogramu lekcji, zmiana klas czy zarządzanie zadaniami domowymi.

Problemy z samodzielnością: Dzieci mogą wymagać dodatkowej pomocy w organizacji swojego czasu, materiałów edukacyjnych, oraz w wykonywaniu codziennych czynności w szkole.

5. Wyzwania komunikacyjne

Opóźnienia w rozwoju mowy i języka: Problemy z mową mogą utrudniać wyrażanie myśli, potrzeb oraz uczestnictwo w interakcjach z rówieśnikami i nauczycielami.

Trudności w rozumieniu instrukcji: Dzieci mogą mieć trudności ze zrozumieniem skomplikowanych poleceń, co może prowadzić do frustracji i nieporozumień.

6. Niskie poczucie własnej wartości

Frustracja z powodu trudności: Dzieci mogą być świadome swoich trudności, co może prowadzić do frustracji, niskiego poczucia własnej wartości oraz wycofania się z aktywności szkolnych.

7. Dostosowanie środowiska szkolnego

Niedostateczne wsparcie edukacyjne: Brak odpowiedniego wsparcia edukacyjnego i terapeutycznego może pogłębiać trudności, z którymi borykają się dzieci z zespołem 22q11.2. Ważne jest, aby szkoła była przygotowana do zaspokajania ich specyficznych potrzeb.

Dzieci z zespołem delecji 22q11.2 wymagają zindywidualizowanego podejścia, które uwzględni ich unikalne potrzeby i pomoże im pokonywać te wyzwania. Współpraca między rodzicami, nauczycielami i specjalistami jest kluczowa, aby zapewnić im odpowiednie wsparcie na każdym etapie edukacji.