Większość dzieci (90%) z delecją 22q doświadcza pewnego stopnia niepełnosprawności rozwojowej, przy czym opóźniony rozwój mowy i języka jest najbardziej stałą cechą. W formalnych, standaryzowanych testach większość dzieci w wieku szkolnym ma pełną skalę IQ w kategorii pogranicza niepełnosprawności intelektualnej (pełna skala IQ wynosi 71-85). Dziecko w wieku szkolnym z delecją 22q zazwyczaj ma nietypowy profil neuropsychologiczny, z wyraźnie wyższym IQ werbalnym niż wykonawczym, z mocnymi i słabymi stronami sugerującymi zaburzenie uczenia się niewerbalnego. W okresie szkolnym większość dzieci z delecją 22q będzie potrzebować pewnego rodzaju wsparcia edukacyjnego.

Typowe mocne strony:

• Nauka pamięciowa werbalna
• Czytanie, dekodowanie i pisownia

Typowe trudności:

• Przetwarzanie niewerbalne
• Umiejętności wizualno-przestrzenne
• Złożona pamięć werbalna
• Uwaga
• Pamięć robocza
• Pamięć wizualno-przestrzenna
• Matematyka

Uwaga i pamięć:

Diagnoza zaburzenia deficytu uwagi jest częsta w delecji 22q.

• Skupienie na szczegółach, ale nie na całości
• Problemy z koncentracją na zadaniach
• Trudności z funkcjami wykonawczymi wpływają na planowanie, elastyczne myślenie i rozumienie abstrakcyjnych pojęć. Może to powodować, że dzieci mają trudności z zapamiętywaniem, przetwarzaniem i organizowaniem informacji w sposób efektywny. Te trudności mogą również powodować problemy w bardziej złożonej matematyce lub w zrozumieniu czytanego tekstu.
• Mogą również wpływać na interakcje społeczne z powodu trudności w planowaniu i realizacji planów.

Matematyka:

• Trudności w nauce matematyki w delecji 22q obejmują trudności w rozumieniu i przedstawianiu ilości oraz w dostępie do znaczenia liczb z symboli cyfr.
• Osoby mogą wykazywać odpowiedni poziom odzyskiwania faktów, podczas gdy rozwój strategii proceduralnych wydaje się opóźniony.
• Zadania tekstowe mogą stanowić istotną słabość. Są one trudne z powodu swojej proceduralnej natury oraz trudności w rozumieniu czytania.

Motoryka i zmysły:

• Słabo rozwinięte mięśnie u dzieci z zespołem delecji 22q mogą prowadzić do opóźnień w rozwoju umiejętności motorycznych. Może to prowadzić do problemów z koordynacją, które mogą utrzymywać się w okresie dojrzewania. Dzieci mogą mieć trudności z wykonywaniem zadań wymagających precyzji i kontroli ruchów.
• Dzieci mogą mieć trudności z wykorzystywaniem informacji wizualnych do kierowania swoimi działaniami. Mogą mieć trudności z wykonywaniem zadań wymagających świadomości przestrzennej.
• Przepisywanie tekstu jest trudne, ponieważ wymaga koordynacji i zdolności do krótkotrwałego zapamiętywania informacji.

Komunikacja:

Rozwój mowy i języka jest opóźniony u większości dzieci z zespołem delecji 22q. Może to być częściowo spowodowane różnicami strukturalnymi, takimi jak rozszczep podniebienia (dziura w podniebieniu), lub trudnościami funkcjonalnymi (np. VPI lub apraksją oralną). Powszechna jest nadmiernie nosowa mowa (75%).

Nadmiernie nosowa mowa spowodowana niewydolnością podniebienno-gardłową (VPI)

• VPI to stan, w którym podniebienie miękkie nie zamyka się prawidłowo, a jama ustna nie jest całkowicie oddzielona od jamy nosowej podczas mówienia.
• Niektóre dzieci z VPI doświadczają cofania pokarmu do nosa, w którym jedzenie i napoje wychodzą przez nos.

Zaburzenia artykulacji:

• Mogą być kompensacyjne
• Mogą być spowodowane apraksją oralną (niezdolnością do koordynacji ruchów twarzy i warg) lub dysartrią (osłabieniem mięśni jamy ustnej)

Wolny rozwój słownictwa i trudności w tworzeniu złożonych zdań również są powszechne.